Vervolg...................:

Dachten we op de heenreis veel vliegvelden gezien te hebben; Schiphol, Heatrow, Survarnabhumi en Noi Bai. Nu zagen we alleen Survarnabhumi Airport 3x in drie dagen tijd. Op dinsdag 9 augustus was het dan eindelijk zover om de eerste lichting uit Nederland te verwelkomen in het land van de glimlach. Fiona zou de komende 4 weken met ons meereizen door Thailand en Maleisië. Na een bijna 16 uur durende reis was Fiona toe aan een kleine opfrisbeurt en een goed ontbijt en zijn we hierna met ze drieën de stad alvast klein beetje gaan verkennen. De eerste stop was de highlight Wat Pho, ook wel de tempel van de liggende boeddha. Wat Pho is de grootste en de oudste Wat in Bangkok en bevat meer dan duizend Boeddha vertoningen. Het complex is ruim 8000m2 groot en herbergt de liggende boeddha. Deze boeddha is 46 meter lang en 15 meter hoog. De boeddha is versierd met bladgoud en alleen de onderkant van zijn voeten en ogen bestaan uit parelmoer. De tempel wordt ook gezien als de plek waar de traditionele Thaise massages zijn ontstaan. Voordat het een tempel werd, werd het gebied gezien als het centrum voor scholing in traditionele Thaise medicijnen. Na een rondje over het complex en het zien van de liggende boeddha zijn wij terug gegaan naar het backpackers paradijs van Bangkok; Koh San Road. We hebben een terrasje gepakt en onder het genot van een biertje gekletst over de afgelopen twee maanden in Azië en over het leven thuis. Wegens de lichte jetlag van Fiona en onze trip naar Ayutthaya de volgende dag zijn we op een schappelijk tijdstip ons bed ingedoken.

Ayutthaya ligt op ongeveer 2 uur rijden ten noorden van Bangkok. We hadden voor deze dag een privé-chaffeur geregeld, zodat we zelf konden bepalen waar we heen wilden en niet afhankelijk zouden zijn van andere toeristen. Ayatthaya ook wel de oude hoofdstad van Siam, het huidige Thailand genoemd. De stad is gesticht omstreeks het jaar 1350 en had in totaal 33 koningen verspreid over 400 jaar. Na deze periode werd de stad verwoest door het Birmese leger en zijn de verhoudingen qua hoofdstad in Siam ofwel Thailand veranderd . De grootte trekpleister is Het Historisch Park Ayatthaya wat door UNESCO in 1991 tot werelderfgoed werd verklaard. Het Historisch Park bestaat uit eeuwenoude tempels en paleizen en liggen verspreid in de omgeving van Ayatthaya. De meest belangrijke is de Wat Phra Sri Sanphet. Deze koninklijke tempel werd in 1448 gebouwd en is inmiddels al twee keer gerestaureerd. Deze stempel stond binnen de muren van het oude Koninklijk paleis, maar wegens de verwoesting van het Birmese leger is er niets meer van het paleis over. Na een indrukwekkende en warme dag hebben we onszelf getrakteerd om een lekkere maaltijd in het Hard Rock Café in Bangkok en met de film Captain America.

11 augustus en de wekker gaat om 6 uur. Het werd tijd om wederom naar Survarnabhumi Airport af te reizen om de tweede lichting uit Nederland op te halen; Rebecca en Bob! Onverwachts, maar geweldig leuk hadden zij 5 weken voor aankomst hun tickets naar Thailand geboekt en zullen voor een periode van 2 weken meereizen door het zuiden van Thailand. Op hun aankomstdag stond er wel gelijk een fietstocht op het programma, waardoor er voor Rebecca en Bob weinig tijd was om bij te komen van hun lange reis. Co van Kessel is onder de Hollanders toch wel de meeste bekendste organisatie en van 14:00 tot 17:00 uur hebben wij al fietsend een gedeelte van Bangkok ontdekt. Het leuke van deze fietstocht is dat je op plaatsen komt, waar je normaliter niet zo snel zou komen. Je fietst letterlijk door de woonkamers en keukens van de lokale mensen en je ziet de stad vanaf de andere kant van de rivier. Na deze geslaagde fietstocht was het hier tijd om onze spullen te pakken en onze reis te vervolgen naar The Party Place 2 Be, Koh Phagnan!

Koh Phagnan zou de komende drie dagen in het teken staan van de beruchte Fullmoon Party van Thailand. Rebecca en Fiona hadden in Nederland al voor een accommodatie gezorgd waardoor we direct na aankomst naar onze bungalowhuisje konden gaan. Vanaf het terras en het zwembad hadden we prachtig uitzicht op het strand van de Haad Rin, waar 2 avonden later de Fullmoon Party zou starten. De dag na aankomst hebben we met ze 5en scooters gehuurd en hebben we de hele dag het eiland verkend. Mooie strandjes gezien, heerlijk gezwommen, heerlijk geluncht en afgesloten met de Pre Fullmoon Party, wederom op het strand van de Haad Rin. Omdat wij een plek over hadden in één van onze bungalows zou Bart op de middag van de Fullmoon Party aansluiten vanaf Chiang Mai. 's Avonds dan eindelijk de Fullmoon Party, druk, heel druk, 1000en mensen, verschillende podia, body paint, buckets; veel buckets, veel foto's, elkaar kwijtraken na 10 min en doorgaan tot de vroege uurtjes. Al met al een geslaagd avondje op het Thaise strand!

Wegens de Padi Open Water course van Fiona en mijzelf en de Advance Open Water Course van Rebecca en Bob zijn wij de ochtend gelijk na de Fullmoon Party per boot vertrokken na Koh Tao. Volgens velen de duikspot van Thailand. Maarten was in eerste instantie niet helemaal overtuigd van zijn brevet halen en is samen met Bart, Koen en Marlou in Koh Phagnan gebleven. Gelijk na aankomst bij Ban's Dive Resort, hadden Rebecca en Bob een opfrislesje n.a.v. hun bepaalde Padi Open Water in Bali en zijn Fiona en ik begonnen met de eerste theorie. In 3,5 dag, na jaren weer een klaslokaal van binnen gezien te hebben en 4 duiken verder waren Fiona en ik eindelijk in het bezit van ons Padi Open Water Brevet! Een brevet om de rest van je leven samen met een buddy en/of Dive Master tot 18 meter diepte te duiken waar dan ook ter wereld. Omdat het duiken zo goed beviel en de kosten van de vervolgcursus ten opzichten van andere plaatsen in Thailand (en voor mij de rest van de wereld) goedkoper waren, hebben we besloten om samen met enkele andere uit onze groep de vervolg course Advanced Open Water te gaan doen. Net zoals Rebecca en Bob, met een klein beetje theorie en 5 duiken verder (deepdive, navigationdive, wreckdive, nightdive en photografiedive) wederom een een brevet in onze broekzak, de rest van onze leven, maar dan tot 30 meter diepte! De onderwaterwereld is echt prachtig en hadden Rebecca en Bob er al een nieuwe hobby bij, Fiona en ik waren ook overtuigd van onze dure, maar geweldige nieuwe hobby; DUIKEN!!
Bart is Dive Master en heeft uiteindelijk Maarten zover gekregen om toch een duik met hem te gaan maken. Gelukkig maar, want uiteindelijk heeft Maarten er ook voor gekozen om naar Koh Tao te reizen om daar zijn Padi Open Water en Advanced te halen. We komen de komende maanden op nog genoeg mooie duikplekken en kunnen dan als buddy en samen met een duikmaster enkele funduiken maken.

Na Koh Tao stond voor ons vieren Koh Phi Phi op het programma. Koh Phi Phi is een klein eilandje ten zuiden van Phuket aan de west kust van Thailand. Koh Phi Phi onder velen wel bekend vanwege de verwoesting na de tsunami in 2004. Het is moeilijk te geloven dat 7 jaar geleden een tsunami van enkele meters hoog het eiland van twee kanten heeft verwoest. Het eiland is prachtig groen, mooie witten stranden, mooie resorts, hotels en het water rustig kalm. Het enige waardoor je wordt herinnerd aan die verschrikkelijke beelden op 26 december 2004 is het slachtoffer monument en de vluchtroutes die nu zijn aangelegd voor een eventuele herhaling. We hadden 2,5 dag op Koh Phi Phi voordat Rebecca en Bob via Phuket, Bangkok en Mumbai terug zouden vliegen naar Brussel. De eerste dag hebben we met ze vieren 2 funduiken gemaakt op Bida Nok en Malong. De onderwaterwereld was hier werkenlijkwaar nog prachtiger dan in Koh Tao en we hebben o.a. turtles, boxfish, pufferfish, triggerfish, clownfish, cuttlefish, scorpionfish, sweetlips, lionfish, black tip reef sharks, kuhl stingray, banded sea krait (één van de meest giftigste slangen ter wereld) en de giant moray eel gezien.
De volgende dag hebben we ons op een klein strandje laten afzetten aan de andere kant van het eiland. Hier hebben we heerlijk gerelaxt met een boekje en muziek om af en toe een duik in het water te nemen. Aan het eind van de dag zijn we via de heuvels en de jungle terug gelopen naar ons hotel en hebben we de laatste avond van Rebecca en Bob afgesloten met een echte Thaise maaltijd. Helaas was het de volgende ochtend echt zover om afscheid te nemen van de tweede lichting uit Nederland en zouden Fiona en ik onze weg vervolgen naar Langkawi, Maleisië.

Voordat wij de oversteek naar het eiland Langkawi konden maken moesten we een nacht overnachten in Krabi. Van velen hadden we gehoord dat dit een leuk kustplaatsje moest zijn en gingen hier dan met goede moed naar toe. Helaas bleek niets minder waar en was Krabi uitgestorven en hebben we na een snelle hap voetbal gekeken op onze hotel kamer. De volgende dag stond de lange reis naar Langkawi op het programma. Van Krabi naar de boot, tevens de grens overgang van Thailand/Maleisië duurde 8 uur. Hierna hebben we een uurtje moeten wachten in de haven van Satun voordat we onze boot naar Langkawi hadden. De bootreis ging snel en binnen een uur stonden we bij de douane van Maleisië en hadden we er weer een nieuw stempeltjes bij in ons paspoort. In de haven twee meiden uit Argentinië leren kennen, waarmee we samen naar het hostel gegaan zijn. Het was rustig op Langkawi, waardoor er maar een klein groepje in het hostel verbleef en de contacten snel gelegd waren. 's Avonds met ze alle uit eten geweest en de kroeg in gedoken; Sunbars! Geweldig tijd, leuke mensen leren kennen waaronder Dennis! (Je eerste vermelding zoals beloofd lief)
Helaas waren de weersomstandigheden op Langkawi ronduit verschrikkelijk te noemen en hebben we 2,5 dag lang alleen maar regen gehad! Letterlijk alleen maar regen L De dagen strand die we in ons hoofd hadden, vielen letterlijk in het water en moesten ons dus op een andere manier vermaken. Samen met Karl, een hostelgenootje, zijn we op de tweede dag naar Under Water World geweest om de dieren die we al in de zee gezien hadden, achter glas te bewonderen. Leuk om gezien te hebben, niet mega special meer, omdat we nu verwend zijn met de echte onderwaterwereld, maar leuk om even iets meer achtergrond informatie te krijgen over de dieren en vissen die we gezien hebben. 3 avonden lang ons maar bezat in de sunbar; nee vaders en moeder; niet te letterlijk en wederom 3 leuke gasten uit New Zealand leren kennen.

Wegens de vakantie van de Maleisiërs en independence day op 31 augustus werd het lastig om vanuit Langkawi gelijk naar de Cameron Highlands of Taman Negara te reizen, waardoor we besloten hadden om eerst naar Kuala Lumpur af te reizen en vanuit daar te besluiten wat we verder wilden doen. Dennis zou op dezelfde dag terugreizen. Hij doet een stage van 5 maanden in KL en 's avonds afgesproken om met hem bij het Hard Rock Cafe te gaan eten. De eerste dagen in KL hebben we voornamelijk de highlights bezocht; KL Tower met prachtig uitzicht over de stad, de twin towers a.k.a. Petronas Towers (alleen van buiten af gezien, want deze zijn gesloten tot half december) Chinatown (wat een hel) Indiantown en vele winkelcentra die in de stad te vinden zijn. KL is absoluut niet te vergelijken met een andere stad in ZO Azië en doet schoon en mooi opgezet aan. Het openbaar vervoer is makkelijk en velen bezienswaardigheden zijn op loopafstand te bereiken.

Op 30 augustus kwam Maarten aan in Kuala Lumpur om geheel als verrassing op 1 september terug naar Nederland te vliegen voor de verjaardag van zijn moeder, Yvonne! Geregeld door Tante Renate met behulp van vrienden en familie. Een weekje terug voor een mooi doel en niet vervelend om even wat tijd met vrienden en familie door te brengen.

Omdat Fiona en ik toch nog wel een paar dagen strand wilden hebben we op de avond van 31 augustus besloten terug te vliegen naar Phuket, Thailand om daar nog 3 dagen door te brengen met onze nieuwe Nieuw Zeelandse vrienden. Helaas was het op 4 september echt tijd om van mijn allereerste lichting uit Nederland afscheid te nemen en alleen terug te gaan naar het centrum van KL.

Lieve Fiona, Rebecca en Bob, bedankt voor jullie komst naar Azië en de geweldig tijd die we samen gehad hebben. Ik hou van jullie!

Inmiddels is het 19 september en zijn we alweer 2 weken verder na Fiona haar vertrek! De reis van Maarten en mij gaat verder, maar meer hierover volgt snel. In snel beloofd ik, sneller dan de laatste twee keren, want een blog schrijven over zo'n lange tijd is niet makkelijk!

De werkweek is weer begonnen, succes en liefs van ons!

(PS: de foto's horend bij bovenstaande blog probeer ik eveneens vandaag up te loaden, maar de verbinding is niet snel, waardoor een deel z.s.m. volgt! Kun je toch niet wachten dan zijn deze terug te vinden op www.facebook.com/qbodil)